Ps 146 (145), 5-6b. 6c-7. 8-9a. 9b-10 (R.: por. 1b)

     Chwal, duszo moja, Pana, Stwórcę swego.
albo: Alleluja.

Szczęśliwy ten, kogo wspiera Bóg Jakuba, *
kto pokłada nadzieję w Panu Bogu.
On stworzył niebo i ziemię, i morze *
ze wszystkim, co w nich istnieje.

    Chwal, duszo moja, Pana, Stwórcę swego.
albo: Alleluja.

Bóg wiary dochowuje na wieki, *
uciśnionym wymierza sprawiedliwość,
chlebem karmi głodnych, *
wypuszcza na wolność uwięzionych.

    Chwal, duszo moja, Pana, Stwórcę swego.
albo: Alleluja.

Pan przywraca wzrok ociemniałym, *
Pan dźwiga poniżonych.
Pan kocha sprawiedliwych, *
Pan strzeże przybyszów.

    Chwal, duszo moja, Pana, Stwórcę swego.
albo: Alleluja.

Ochrania sierotę i wdowę, *
lecz występnych kieruje na bezdroża.
Pan króluje na wieki, *
Bóg twój, Syjonie, przez pokolenia.

    Chwal, duszo moja, Pana, Stwórcę swego.
albo: Alleluja.

PEŁNA LITURGIA Z DNIA DOSTĘPNA W SERWISIE: liturgia.opoka.org.pl