Ps 78 (77), 18-19. 23-24. 25-26. 27-28 (R.: por. 24b)

   Pokarmem z nieba Pan swój lud obdarzył.

Na próbę wystawiali w sercach swoich Boga, *
żądając strawy dla swego łakomstwa.
Mówili przeciw Bogu: *
«Czyż Bóg potrafi stół zastawić na pustyni?»

    Pokarmem z nieba Pan swój lud obdarzył.

On z góry wydał rozkaz chmurom *
i bramę nieba otworzył.
Jak deszcz spuścił mannę do jedzenia, *
podarował im chleb niebieski.

    Pokarmem z nieba Pan swój lud obdarzył.

Spożywał człowiek chleb aniołów, *
Bóg zesłał im pokarm do syta.
Wzbudził na niebie wiatr od wschodu, *
mocą swą przywiódł wiatr południowy.

    Pokarmem z nieba Pan swój lud obdarzył.

I zesłał na nich mięso, jak chmurę pyłu, *
ptaki skrzydlate, jak morski piasek.
Sprawił, że pospadały na ich obóz, *
dokoła ich namiotów.

    Pokarmem z nieba Pan swój lud obdarzył.

PEŁNA LITURGIA Z DNIA DOSTĘPNA W SERWISIE: liturgia.opoka.org.pl