UROCZYSTOŚCI NMP KRÓLOWEJ POLSKI  - DZIEŃ MODLITWY ZA POLONIĘ I POLAKÓW ZA GRANICĄ

Bogurodzico Dziewico, Matko Kościoła i Królowo Polski, zawierzamy Twej macierzyńskiej opiece wszystkie dzieci narodu polskiego, żyjące w kraju i poza jego granicami. Przyjmij nas i wszystko to, co Polskę stanowi, za Kościół w świecie i Ojczyźnie naszej. Niech szerzy się Królestwo Chrystusowe na ziemi, a naród nasz po wszystkie czasy zachowa nieskażony skarb wiary świętej. Maryjo, Królowo Polski, jestem przy Tobie, pamiętam, czuwam.

POMOCE DUSZPASTERSKIE

TYŚ WIELKĄ CHLUBĄ NASZEGO NARODU (JDT 15, 9)

Zapraszamy do modlitwy słowem Bożym z uroczystości Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski. Częścią liturgii słowa tego dnia jest fragment Jdt 13, 18-20; 15, 9, który wybrzmiewa jako psalm responsoryjny. Dajmy się poprowadzić Słowu, które chce nam pokazać miejsce i rolę Maryi w historii naszej Ojczyzny i każdego z nas. 

Wprowadzenie do modlitwy Jdt 13, 18-20; 15, 9 1

„Tyś wielką chlubą naszego narodu” (Jdt 15, 9)  

W liturgii słowa uroczystości Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski, Kościół daje nam teksty biblijne, które pomagają zrozumieć rolę Maryi w naszym życiu. Jednym z nich jest fragment Księgi Judyty (Jdt 13, 18-20). Czy księga Starego Testamentu może nam coś powiedzieć o Matce Jezusa i to w kontekście historii naszego narodu, a także każdego z nas indywidualnie? Otóż bardzo wiele. Wystarczy się modlitewnie wsłuchać w ten natchniony tekst, aby uchwycić analogie i – w konsekwencji – jeszcze bardziej zaufać pełnemu miłości prowadzeniu Maryi. 

Zanim przejdziemy do wspomnianego wyżej fragmentu z liturgii słowa, spójrzmy na jego kontekst. Księga Judyty to dydaktyczne opowiadanie o charakterze przypowieści, które ukazuje w jaki sposób Bóg ratuje ludzi w sytuacji, w której zło wydaje się nie do powstrzymania. Miasto Betulia (symbol terytorium, na którym dokonuje się konfrontacja dobra ze złem) zostaje zaatakowane przez wojska Nabuchodonozora, pod wodzą pełnego pychy i arogancji Holofernesa. Kiedy mieszkańcom zaczyna brakować wody, w panice stawiają Bogu ultimatum. Jeżeli ich nie wyzwoli w wyznaczonym przez nich czasie, zamierzają się poddać. W takich okolicznościach na kartach księgi pojawia się Judyta. Jej imię dosłownie oznacza „Judejka” albo po prostu „Żydówka”. Jest piękną i bogatą wdową, która cieszy się nieposzlakowaną opinią. To kobieta pobożna, świadoma tego, czym naprawdę jest modlitwa (która wypełnia jej życie) oraz niezwykle ufająca Bożej Opatrzności. Czytaj całość

ROZWAŻANIA RÓŻAŃCOWE W INTENCJI POLSKICH EMIGRANTÓW

Różaniec należy do najlepszej i najbardziej wypróbowanej tradycji kontemplacji chrześcijańskiej - stwierdza Jan Paweł II w Liście Apostolskim Rosarium Virginis Mariae (5). Dlatego warto sięgać po niego, kiedy chcemy pochylić się nad tajemnicami z życia Jezusa, by złączyć z nimi swoje życie i życie naszych bliskich. 

Proponowane poniżej rozważania różańcowe składają się z dwóch części. Pierwszą zawsze stanowi adekwatny do danej tajemnicy fragment Pisma św., natomiast drugą - komentarz zawierający modlitwę w intencji Polonii. Taki układ podyktowany jest inną wskazówką Jana Pawła II zawartą w cytowanym już wyżej Liście Apostolskim: Aby dać medytacji podstawy biblijne i większą głębię, dobrze jest, po zapowiedzi tajemnicy, odczytać odnośny tekst biblijny. Inne słowa nie są bowiem nigdy tak skuteczne, jak Słowo natchnione. Należy go słuchać, mając pewność, że jest to Słowo Boga, wypowiedziane na dzisiaj i 'dla mnie'. (...) Nie chodzi bowiem o przywoływanie na pamięć informacji, ale o to, by pozwolić Bogu 'mówić'. Przy pewnych uroczystych okazjach wspólnotowych słowo to można odpowiednio objaśnić krótkim komentarzem.(Rosarium Virginis Mariae 30) 

TAJEMNICE RADOSNE

1. Zwiastowanie najświętszej Maryi Pannie  

W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: "Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą". Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: "Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus (...)". (Łk 1, 26-31)

Tych, którzy otwierają serce na Bożą obecność Pan zawsze zapewnia, że jest z nimi. Nie muszą się obawiać tego, co przyniosą kolejne dni, ponieważ towarzyszy im Boża łaska.  

Rozważając tajemnicę Zwiastowania prosimy Cię, Panie Jezu, o głęboką ufność dla naszych Rodaków mieszkających za granicą, o wiarę w to, że Ty nigdy ich nie opuszczasz, że jesteś przy nich i czekasz tylko na to, aby przyjęli Cię do swojego życia.

2. Nawiedzenie św. Elżbiety

W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w [pokoleniu] Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. (Łk 1, 39-41)  

Maryja zaniosła Elżbiecie Jezusa. Zaniosła Błogosławieństwo. Ci, których życie jest pełne Boga, powtarzają tę scenę w swojej codzienności - zanoszą Go wszystkim tym, z którymi się spotykają.  

Modląc się tajemnicą Nawiedzenia św. Elżbiety prosimy za polskich emigrantów, aby w środowiskach, do który się udają, w których żyją, byli Twoimi, Panie, apostołami. Prosimy o to, aby nie zagubili skarbu wiary zaszczepionego w ich sercach przez chrzest święty, ale potrafili o nim świadczyć i nim się dzielić.  

3. Narodzenie Pana Jezusa  

 Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. (Łk 2, 4-7)

Maryja i Józef doświadczyli trudu pielgrzymowania. Wiedzieli, co znaczy być "nie u siebie". W Ich przypadku ten trud był ogromny: zbliżał się czas rozwiązania, a tym czasem brakowało domu, życzliwych ludzi, którzy wyciągnęliby pomocną dłoń... Pozostała grota, żłób i niezachwiana wiara, że mimo wszystko Bóg Ich nie opuszcza. I rzeczywiście - był Nimi. Bóg był z Nimi bardziej, niż mogliby tego oczekiwać. Przyszedł do Nich (i do nas) w osobie małego Dziecka...  

W tajemnicy Bożego Narodzenia modlimy się za tych naszych Rodaków, którzy za granicą doświadczają nędzy, głodu, samotności. Prosimy, aby znaleźli się ludzie, którzy zechcą im pomóc, a oni sami - by nie stracili wiary w to, że jesteś przy nich Ty, Jezu, który sam doświadczyłeś ubóstwa betlejemskiej groty.  

 4. Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni

Gdy potem upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, przynieśli [Dziecię] do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu. (...) Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: "Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą (...)". (Łk 2, 22. 34)  

 Wobec Jezusa nie można pozostawać tak naprawdę obojętnym. Każda nasza postawa - także obojętność - jest już konkretną deklaracją. Albo jestem z Nim, albo przeciwko Niemu. Idę ku Jezusowi, albo się od Niego odwracam - na powstanie, lub na upadek... Nie ma niczego pośrodku. Obojętnością skazuję siebie na podążanie drogą ku upadkowi.  

Rozważając tajemnicę Ofiarowania modlimy się za Polaków, którzy - będąc za granicą - stali się obojętni na sprawy wiary. Niech będą świadomi, że rzeczywistość emigracyjna jest sprawdzianem ich relacji z Tobą, Panie, a także szansą na jej pogłębienie, jeśli okazała się niedostatecznie mocna.  

5. Odnalezienie Jezusa w świątyni

Rodzice Jego chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest w towarzystwie pątników, uszli dzień drogi i szukali Go wśród krewnych i znajomych. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy szukając Go. Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. (Łk 2, 41-46)  

Jezus sam daje nam wskazówkę gdzie mamy Go szukać: w świątyni. Kościół jest najpewniejszym miejscem spotkania Pana. I to nie tyle kościół jako budynek, lecz jako Wspólnota, jako przestrzeń obecności Chrystusa dającego nam Siebie w sakramentach św.  

Modląc się tą tajemnicą prosimy, aby nasi Rodacy trwali w jedności z Bogiem i Kościołem. Niech nie poddają się w obliczu trudności związanych z odnalezieniem za granicą polskiego czy nawet katolickiego duszpasterstwa. Kościół nie jest obojętny na ich potrzeby i przychodzi im z pomocą. Niech skutecznie jej poszukują i chętnie przyjmują łaski, jakimi Ty, Panie, pragnie ich obdarzać w sakramentach świętych.  

Zobacz całość: Rozważania różańcowe w intencji Polaków żyjących poza granicami naszej Ojczyzny

MODLITWA ZA RODZINY DOŚWIADCZONE ROZŁĄKA EMIGRACYJNĄ

Matko Nasza Jasnogórska, ufni w Twą matczyną dobroć i potężne wstawiennictwo u Twego Syna prosimy, by nasi Rodacy żyjący w różnych zakątkach ziemi nie oddalali się od Ciebie i Twego Kościoła. 

Matko Jezusa, Czarna Madonno, trwamy przed Twym obliczem modląc się za Synów i Córki polskiej ziemi, żyjących wśród różnych narodów świata, z dala od swych rodzin. Prosimy, aby Twój Syn był światłem, mocą i świętością ich serc, aby dźwigał ich bóle i cierpienia związane z życiem emigracyjnym, aby odpuszczał im grzechy, przywracał nadzieję, a serca wypełniał poczuciem godności, jakie tylko On potrafi dać człowiekowi. Prosimy Chryste, abyś wspierał wszystkie ich prace i trudy, abyś ich chronił i błogosławił im na każdy dzień. 

Zobacz: Modlitwa za Rodziny doswiadczone rozłąką emigracyjną 

NABOŻEŃSTWO EUCHARYSTYCZNE W INTENCJI POLSKICH EMIGRANTÓW

Panie Jezu Chryste obecny w Najświętszym Sakramencie, chcemy Cię prosić dziś za Synów i Córki polskiej ziemi, żyjących wśród różnych narodów świata, abyś Ty był światłem, mocą i świętością ich serc, abyś dźwigał ich bóle i cierpienia związane z życiem emigracyjnym. 

Prosimy abyś odpuszczał im grzechy, przywracał nadzieję, a serca wypełniał poczuciem godności, jakie tylko Ty potrafisz dać człowiekowi, abyś wspierał wszystkie ich prace i trudy, abyś ich chronił i błogosławił im na każdy dzień.

Zobacz: Nabożeństwo Eucharystyczne w intencji Polskich Emigrantów 

DROGA KRZYŻOWA W INTENCJI POLONII I POLAKÓW ŻYJĄCYCH ZA GRANICĄ

Rozważania - bp Wiesław Lechowicz, Delegat KEP ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej- 

Idźmy wraz z Jezusem drogą krzyżową, z nadzieją, że potrafimy dźwigać krzyż naszego życia na wzór Jezusa i na podobieństwo Sługi Bożego, kard. Wyszyńskiego, który jest dla nas przykładem jak odpowiadać na wezwanie Jezusa: „Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie swój krzyż, i niech Mnie naśladuje” (Łk 9,23).  

Panie Jezu, upadający pod ciężarem krzyża, nie pozwól polskim emigrantom, uginającym się i upadającym pod ciężarem różnych życiowych prób upaść na duchu, podtrzymuj ich i podnoś, także ich wzrok, by mogli dostrzec napis, który kazałeś umieścić s. Faustynie na obrazie przedstawiającym Ciebie: „Jezu, ufam Tobie!”. 

Zobacz: Droga krzyżowa w intencji Polonii i Polaków żyjących za granicą

PROPOZYCJE KATECHEZY POLONIJNEJ

ŚWIĘTA MIŁOŚCI KOCHANEJ OJCZYZNY ... - OJCZYZNA JEST DAREM

Do wykorzystania na lekcjach religii lub lekcji wychowawczej.Boże, Rządco i Panie narodów, z ręki i karności Twojej racz nas nie wypuszczać, a za przyczyną Najświętszej Panny, Królowej naszej, błogosław Ojczyźnie naszej, by Tobie zawsze wierna, chwałę przynosiła Imieninowi Twemu a syny swe wiodła ku szczęśliwości. 

Zobacz: Święta miłości kochanej ojczyzny ... - Ojczyzna jest darem

Z DALEKA OD OJCZYZNY... RZECZ O EMIGRACJI

Propozycja lekcji do wykorzystania na katechezie lub lekcji wychowawczej. Ojczyzna jest darem, jest naszym domem. Samo słowo odnosi nas do ojcowizny, czyli tego co dziedziczymy „po ojcach", co jest naszym dziedzictwem i darem, w czym wychowujemy się i co staje się nam bliskie, co tworzy naszą tożsamość. To DOBRO, które nas spotyka. Za to Dobro jesteśmy ODPOWIEDZIALNI. Nasza Ojczyzna to Dom, który winniśmy kochać 

Zobacz:  Z daleka od Ojczyzny... rzecz o emigracji