Diecezja gliwicka: 35. rocznica śmierci ks. prof. Wacława Schenka

Dziś, 29 października, o godz. 11:00 w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Bytomiu odbyła się Msza św. dziękczynna w 35. rocznicę śmierci ks. prof. Wacława Schenka.

Mszy św. przewodniczył i homilię wygłosił ordynariusz diecezji gliwickiej biskup Jan Kopiec. 

W homilii ks. Biskup przypomniał zgromadzonym o konieczności wzbogacania potencjału, jaki z Bożej Opatrzności każdemu z nas jest dany dla pożytku, dla czynienia dobra, pomnażania wzajemnego zrozumienia i budowania relacji pełnych szacunku, w duchu uczciwości i poczuciu odpowiedzialności. Podkreślił także potrzebę przypominania o tym każdemu pokoleniu.

Przytaczając słowa dzisiejszej Ewangelii: ”Będziesz miłował Pana Boga i będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego”, bp Kopiec wskazał zasadę leżącą u podstaw chrześcijańskiego życia.

Przypomniał także, że posługa Kościoła zbudowanego na fundamencie Chrystusa ma pomóc człowiekowi w odnalezieniu właściwego kierunku życia. Dlatego Bóg posyła nauczycieli, tych, którzy pomagają w zrozumieniu Jego Słowa. - mówił. Następnie zwrócił uwagę na niełatwe zadanie kapłanów, jakim jest wchodzenie w to co Jezus powiedział i umiejętne tłumaczenie, zachęcanie, zapraszanie i wskazywanie jakimi powinniśmy być.

Przywołując postać ks. Wacława Schenka, hierarcha podkreślił, że był to kapłan, który miał w sobie determinację, aby nie zmarnować talentów, jakimi Bóg go obdarzył.

- Był niezwykle zapracowany jeśli chodzi o zdobywanie prawdy, o zgłębianie mądrości, tej prawdziwej mądrości o Kościele, który jest dziełem Chrystusa, i o dziełach, które ten Kościół wykonał siłami ludzkimi. - mówił biskup wskazując, że ks. Schenk posiadał wielki charyzmat ukazywania tego co jest najistotniejsze.

- Wiedział jak podchodzić do dziecka, wiedział jak do młodego człowieka szukającego i ciągle jeszcze wahającego się. Wiedział jak należy odnosić się i co odpowiadać, i co dawać jako pomoc małżonkom i rodzicom. Wiedział także ile pietyzmu trzeba człowiekowi starszemu, który ma swoje aktywne życie często za sobą i ma wiele możliwości, by z doświadczeń korzystać dla dobra młodszych pokoleń.

Następnie bp Kopiec przypomniał działalność ks. Schenka, który miał także wielkie zasługi jako uczony i profesor uniwersytetu. Zachęcił zgromadzonych do dziękowania Bogu za przykład tak dojrzałego chrześcijańskiego życia. Wezwał także do modlitwy o jak najwięcej kapłanów, którzy by wzięli na siebie ciężar prowadzenia ludzi w bardzo zmieniających się warunkach i zawsze potrafili śmiało stawać w obronie prawdy.

Po Eucharystii Biskup Gliwicki złożył kwiaty na grobie śp. ks. prof. Wacława Schenka.

***

Ks. Wacław Schenk urodził się 27 września 1913 w Gliwicach.

Studiował na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Wrocławskiego i Fryburgu. Święcenia kapłańskie przyjął 7 sierpnia 1938 r.

Pracował kolejno jako wikary w Brzezince koło Gliwic, w Głogowie (1940-1941), a następnie do roku 1945 w Gliwicach jako kapelan Sióstr Szkolnych de Notre Dame. Po zakończeniu wojny został kapłanem Administracji Apostolskiej dla Śląska Opolskiego. W latach 1946-1949 był administratorem parafii Piotrówka. Do 1950 roku pełnił tę samą funkcję w Krapkowicach.

28 września 1950 rozpoczął pracę w Wyższym Seminarium Duchownym dla Śląska Opolskiego w Nysie, gdzie był wicerektorem.

Od 3 kwietnia 1957 proboszcz bytomskiej parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Uratował kościół parafialny od wyburzenia. Podjął budowę nowego kościoła św. Anny w Bytomiu. Dzięki ks. Schenkowi do kościoła Mariackiego z kaplicy w Szombierkach powrócił Obraz Matki Boskiej Bytomskiej.

W 1959 roku został wicedziekanem dekanatu bytomskiego oraz duszpasterzem pracowników nauki Śląska Opolskiego. Od 1967 roku przewodniczący Komisji do Spraw Liturgii i Muzyki Kościelnej. Członek Krajowej Komisji ds. Liturgii i Krajowej Komisji ds. Duszpasterstwa Ogólnego. 

W 1976 roku mianowany przez bp. Franciszka Jopa ojcem duchownym kapłanów Diecezji Opolskiej. W 1981 bp Alfons Nossol powierzył mu obowiązki administratora prosynodalnego, cenzora książek oraz członka Consilium Vigilantiae i konsultora diecezjalnego. W 1963 roku został uhonorowany tytułem radcy duchownego, a w 1972 odznaczony godnością prałata przez papieża Pawła VI.

Od 1956 r. ks. Schenk był pracownikiem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, gdzie utworzył Katedrę Liturgiki. Był także inicjatorem i współtwórcą tzw. lubelskiej szkoły liturgiki. Pod jego kierunkiem prace doktorskie napisali kard. S. Dziwisz oraz abp Damian Zimoń.

Oprócz pracy naukowo-dydaktycznej na KUL, wykładał na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie oraz na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu. Od 1976 roku ks. prof. Schenk prowadził wykłady z liturgiki w Wyższym Seminarium Duchownym Śląska Opolskiego w Nysie i Instytucie Pastoralnym w Opolu będącym zamiejscową filią KUL.

Zmarł 29 października 1982 r.

/Źródło: www.encyklo.pl/

« 1 »

reklama

reklama

reklama

reklama

reklama