Iść czy nie iść?

Mimo że pozostał jeszcze miesiąc do spotkania na pątniczym szlaku, wielu z nas ciągle się waha… Niektórzy na samą myśl o pielgrzymce są podekscytowani, a ich wyobraźnia przywołuje piękne wspomnienia. Dla pozostałych to jeszcze sfera nieznana, tajemnicza; odczuwają oni niepewność, pojawia się wiele pytań, wątpliwości. W tym miejscu można byłoby przytoczyć wiele świadectw pielgrzymów, ale chcielibyśmy zwrócić uwagę na to, co łączy te wszystkie słowa pątników.

Gdy po 9 dniach wędrówki zbliżamy się do Ostrej Bramy, niesiemy ze sobą oprócz intencji, niesamowicie bogaty bagaż doświadczeń, który powiększał się każdego dnia. W chwilach kryzysu mówiliśmy: „Nie, już więcej nie pójdę. To nie dla mnie. To jest moja ostatnia pielgrzymka. Na co mi to było?”.

W momencie gdy oddajemy cześć Matce Ostrobramskiej, pielgrzymom towarzyszą emocje, które trudno opisać. Pojawiają się łzy, postawa pokory i uniżenia oraz wdzięczność za poniesiony trud oraz… prośba o wyruszenie na pątniczy szlak w następnym roku.

Atmosferę pielgrzymki tworzą w dużej mierze nie tylko uczestnicy czy księża, lecz także ludzie, których spotykamy na drodze do Ostrej Bramy. Są to osoby, które otwierają swoje domy, ale przede wszystkim serca, które uczą miłości. W mieszkańcach wsi, miasteczek i miast tkwi silne przekonanie, że przyjmując pielgrzyma, przyjmują samego Boga. Świadczy o tym gotowość do oddania wszystkiego, co mają. Niejednokrotnie witają pielgrzymów w odświętnych strojach. Między nami (pątnikami) a ludźmi, którzy nas goszczą wytwarza się piękna relacja. Mimo że wcześniej się nie znaliśmy, jest między nam coś, co wszystkich łączy. Tym spoiwem jest na pewno Maryja, do której niesiemy nie tylko nasze intencje, lecz także prośby innych. W oczach tamtejszych ludzi jesteśmy pośrednikami, wysłannikami. Oprócz tego przełamany zostaje dystans. Wiele radości dla obu stron sprawia ciepły uśmiech, serdeczny uścisk dłoni czy też przytulenie drugiego człowieka. Na każdym etapie wędrówki spotykamy innych ludzi, ale mimo tego, ze wszystkimi tworzymy wspólnotę, jedność.

Niezwykłe jest to, że ci ludzie przez cały rok na nas czekają. Dosłownie odliczają dni do spotkania z pielgrzymki, a w kalendarzach zaznaczają datę i godzinę.

Pielgrzymka to nie tylko czas, który odnosi się do tych dziewięciu dni, ponieważ idziemy dalej i to, czego doświadczamy na pątniczym szlaku zostaje w nas i dzięki Bożej łasce zasiane ziarno ma szansę wzrastać.

Na 30 dni przed rozpoczęciem pielgrzymki przypada też początek zapisów. Trwają one od 16 lipca do 03 sierpnia (włącznie) i będą miały miejsce w parafii Ducha Świętego, ul. Sybiraków 2 w Białymstoku. Szczegóły na stronie: http://www.wilenska.bialystok.pl/ oraz pod nr tel.: +48 579 553 753.

Przy zapisywaniu się każdy pielgrzym przy zapisach powinien dostarczyć:

- Wypełniony wniosek wizowy,

- Wypełniony formularz zgłoszeniowy,

- Ważny paszport (ważność paszportu minimum do 22 lutego 2019),

- Ksero strony ze zdjęciem z paszportu,

- Opiekunowie osób niepełnoletnich dodatkowo dostarczają jeszcze jedną kopię strony ze zdjęciem z paszportu bądź kopię dowodu osobistego,

- JEDNO - zdjęcie paszportowe (KOLOROWE).

Do zobaczenia na pątniczym szlaku!